با توجه به شرایط موجود در آمریکا، کشوری که در یک بازه زمانی کوتاه این حجم از مرگ ناشی از ویروس کرونا را تجربه کرده است، میلیون‌‌ها نفر بیکار شده‌اند، هزاران کسب ‌‌و کار از بین رفته‌‌اند و البته مراجعه به مراکز روان‌‌پزشکی افزایش یافته است، چگونه می‌‌توانیم به داده‌‌های مربوط به تولید ناخالص داخلی مبنی بر رشد تولید در این کشور، اعتماد کنیم؟ آیا اکتفا به یک سنجه اقتصادی (به طور خاص تولید ناخالص داخلی)، می‌‌تواند در ارزیابی کلی شرایط یک اقتصاد مفید باشد، یا مجموعه‌‌ای از شاخص‌‌ها باید در کنار هم جمع‌‌آوری شوند تا تفسیر نتایج به طور دقیق‌‌تر صورت گیرد؟

در این گزارش به بررسی عملکرد 38 کشور OECD در مواجهه با همه‌گیری ویروس کرونا می‌پردازیم؛ در این راستا از پنج شاخص تولید ناخالص داخلی، درآمد خانوارها، عملکرد بازار سهام، مخارج سرمایه‌‌ای و بدهی دولت استفاده شده است. نتایج این بررسی تصویر اقتصادی این کشورها را در طیف وسیعی از رنگ‌های سفید (برندگان همه‌گیری کرونا) تا سیاه (بازندگان همه‌گیری کرونا) نشان می‌دهد. کشورهای دانمارک، نروژ و سوئد خود را از تنگنا نجات داده‌‌اند و در صدر رتبه‌بندی قرار دارند؛ از طرف دیگر بسیاری از کشورهای بزرگ اروپایی مانند انگلیس، آلمان و ایتالیا وضعیت مطلوبی نداشته‌‌اند و اسپانیا نیز به شدت ضعیف عمل کرده است.

بعد از جهش بازار سهام در سه ماهه‌ی آخر سال 2021، بازارهای مالی آمریکا سال 2022 را با یک رکورد منفی آغاز کردند؛ ژانوییه 2022، شاخص بازار 5.3 درصد کاهش پیدا کرد، بازار رمزارز سقوط بیش از 50 درصدی را تجربه کرد و سهم‌های پراقبالِ حوزه تکنولوژی روی بد خود را نشان دادند؛ سهام فیسبوک، تسلا و آمازون یک‌سوم ارزش خود را از دست دادند. آیا این اتفاقات مقدمه‌ای بر شروع بحران مالی دیگر در آمریکا خواهد بود؟ و این افت سریع بازار چه پیامدهایی برای اقتصاد جهانی به ‌همراه دارد؟